I podoba mi się to

chociaż dla was może to być szokujące 

Ale zmiany są szokujące 

bo to zmiany 

Zrzucam mężczyzn z piedestału

cieszy mnie widok kobiet bez makijażu w tramwaju 

sa piękne 

sama przestaje się malować 

jestem piękna 

Robię co chce kiedy chce ile chce

chyba pierwszy raz w życiu robię coś dla siebie a nie dlatego aby inni mnie zauważyli 

czuje te zmiany i czuje radość z nich

ucze się stawiać granice 

wypluje cały żal i uwolnię się od tego 

moze faktycznie życie zaczyna się po 30-tce 

Reposted from kejtisgrejt

Zawsze myślałam, że dążę do partnerskiego związku, w którym pogodzimy wolność i miłość. Przeczytałam tysiąc książek i artykułów o tym, że podstawą zdrowej relacji jest dobra komunikacja. Że przy dobrej woli, dwoje ludzi może usiąść i krok po kroku wymienić swoje obserwacje, wspólnie rozwiązać problemy. Tymczasem mój chłopak (który mógłby się zdziwić, że tak go nazywam) nie jest zainteresowany pracą nad relacją – kiedy jest dobrze, jest dobrze, a kiedy chcę czegoś, co mu nie pasuje, na przykład rozmowy albo spotkania, odsuwa się. W ten niemy sposób daje mi ultimatum: dostosuj się albo zniknę. Przyciśnięty do ściany gada jak z sitkomu: „Jak coś jest, to jest, nie ma sensu o tym rozmawiać”. A ja niestety godzę się na to. 

Koszty są ogromne. Moje poczucie wartości rozbija się w drobny mak, pojawia się dojmująca samotność i poczucie, że jestem niewystarczająca, bo przecież nie zasłużyłam na jego czas i uwagę. Zwykły gorszy dzień zmienia się w poważny kryzys, a po wsparcie mogę pójść tylko do przyjaciółek. Tyle że one widzą więcej, więc powtarzają okropne pytanie: „To po co z nim jesteś?”. Read More »

Reposted from kejtisgrejt